-
1 przeg|onić
pf — przeg|aniać impf vt 1. (przepędzić) to chase out, to chase away- przeganiać muchy z pokoju to chase a. drive flies out a. from the room2. (zmusić do zmiany miejsca) to drive [krowy, owce] 3. przen. (przesunąć) to chase away a. off- na szczęście wiatr przegonił chmury fortunately the wind chased off the clouds4. pot. (zmusić do pośpiechu) to run, to hurry- przegonić wycieczkę po muzeach to hurry a tourist excursion around museums- przegoniła mnie po całym mieście w poszukiwaniu jakiejś książki she ran me through the whole town in search of some book- zostaliśmy dziś nieźle przegonieni przez kaprala po torze przeszkód we weren’t half made to run over the obstacle course by the corporal today5. pot. (wyprzedzić) to overtake, to pass- przegonił swojego przeciwnika tuż przed metą he overtook his opponent just before the finishing line- nigdy ci się nie uda rowerem przegonić samochodu you’ll never manage to overtake a car on a bicycle6. przen. to surpass- przegoniła go w matematyce/geografii she surpassed him at maths/geography; she went one better than him in maths/geography- pod względem rozwoju gospodarczego Tajwan przegonił już wiele krajów in terms of economic development Taiwan has already overtaken many countriesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeg|onić
-
2 przypil|ić
pf — przypil|ać impf vt pot. 1. (zmusić to pośpiechu) co cię tak przypiliło? what’s all this rush about?- ale go przypiliło! he’s in quite a rush2. (o potrzebie fizjologicznej) przypiliło go he was taken a. caught short pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przypil|ić
См. также в других словарях:
ponaglić — dk VIa, ponaglićlę, ponaglićlisz, ponaglićlij, ponaglićlił, ponaglićlony ponaglać ndk I, ponaglićam, ponaglićasz, ponaglićają, ponaglićaj, ponaglićał, ponaglićany «wezwać, zmusić do pośpiechu» Ponaglić kogoś do wyjazdu telegramem. Ponaglać… … Słownik języka polskiego
przypilić — dk VIa, przypilićlę, przypilićlisz, przypilićpil, przypilićlił, przypilićlony przypilać ndk I, przypilićam, przypilićasz, przypilićają, przypilićaj, przypilićał, przypilićany, pot. «zmusić do pośpiechu; przynaglić» Przypilał wszystkich, żeby… … Słownik języka polskiego
pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
przynaglić — dk VIa, przynaglićlę, przynaglićlisz, przynaglićlij, przynaglićlił, przynaglićlony przynaglać ndk I, przynaglićam, przynaglićasz, przynaglićają, przynaglićaj, przynaglićał, przynaglićany «pobudzić, skłonić, zmusić kogoś do pośpiechu, do… … Słownik języka polskiego
popęd — pot. Dać komuś popęd «zmusić kogoś do pośpiechu, do intensywnej pracy»: Ja pracowałem tylko wtedy, gdy już naprawdę dobry popęd dawali w obozie. S. Grzesiuk, Kacet … Słownik frazeologiczny
napędzić — dk VIa, napędzićdzę, napędzićdzisz, napędzićpędź, napędzićdził, napędzićdzony napędzać ndk I, napędzićam, napędzićasz, napędzićają, napędzićaj, napędzićał, napędzićany 1. «pędząc, goniąc przed sobą zgromadzić w jakimś miejscu; zapędzić, zagnać… … Słownik języka polskiego
popęd — m IV, D. u, Ms. popędędzie; lm M. y 1. «impuls, pociąg, skłonność, namiętność, żądza; instynkt» Niepohamowany, silny, wrodzony popęd. Popęd do gry, do hazardu, do kieliszka. Szlachetne popędy. Odczuwać przemożny popęd do podróży, do bogactwa. ◊… … Słownik języka polskiego
popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… … Słownik języka polskiego
przegonić — dk VIa, przegonićnię, przegonićnisz, przegonićgoń, przegonićnił, przegonićniony przegnać dk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj, przegonićał, przegonićany przeganiać ndk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
przypilić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przypilićlę, przypilićli, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmusić kogoś do pośpiechu; przynaglić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co cię tak przypiliło? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
